კონცერტის პირველი ნაწილი ტრადიციულ ქორწილს მიეძღვნა. ძველად მთელი ქორწილი - ნეფის მორთვა თუ პატარძლის შემოსვა, მისი დასაჩუქრება, ჯვრისწერად წასვლა, მოჭიდავეების დაჭიდება ნეფის ამალის წევრთან, ნეფის ოჯახში შესვლა და კერიის შემოვლა, საქორწილო ლხინი თუ სხვა წეს-ჩვეულებები - სიმღერის თანხლებით მიმდინარეობდა.
შემდგომ ვნახეთ, როგორ სრულდებოდა კოლექტიური შრომის სიმღერა, როგორ უმღეროდნენ "ლაზარეს" - ხელნაკეთ თოჯინას გვალვით ან წვიმით შეწუხებული ქალები. წარმოდგენილი იყო სადღეობო, საფერხულო წეს-ჩვეულებები, "ბატონების" ანუ სახადის (წითელა, წითურა, ჩუტყვავილა, ყვავილი) დახვედრის, აგრეთვე საშობაო და სააღდგომო მუსიკალური ტრადიცია და სხვა.
წარმოდგენის მსვლელობისას ამა თუ იმ სიმღერის დანიშნულებას ანსამბლის ხელმძღვანელი გიგი (გიორგი) გარაყანიძე განგვიმარტავდა. "მთიების" მიერ შესრულებულ ნებისმიერ სიმღერას საფუძვლად დიდი სამეცნიერო სამუშაო უდევს. სიმღერების თავდაპირველი სახის დადგენა და მათი ამ სახით მოტანა მსმენელამდე "მთიების" დამაარსებელმა ეთნომუსიკოლოგმა ედიშერ გარაყანიძემ შეძლო. მის დაწყებულ საქმეს ღირსეულად აგრძელებს მისი ვაჟი. ამაჟამად ანსამბლი, უფრო სწორად, ეთნომუსიკის თეატრი, როგორც "მთიებს" უწოდებენ, ანდრია პირველწოდებულის სახელობის ლურჯ მონასტერთან ფუნქციონირებს.
კონცერტის დასასრულს ცოცხლად შესრულებული "ალილოს" ფონზე ეკრანზე ძველი, ბატონი ედიშერის მიერ მოწყობილი "ალილოს" კადრები გამოჩნდა...
რამდენჯერმე გამოთხოვების შემდეგ მაყურებლის შეუჩერებელმა ტაშმა "მთიებს" კიდევ ერთი ნომრის შესრულება აიძულა.
კონცერტის შემდეგ ყველანი უჩვეული სიხარულისა და საიმაყის გრძნობით ვიყავით აღსავსე.
"კარიბჭისთვის" კომენტარი ანსამბლ "ერისიონის" სამხატვრო ხელმძღვანელს ბატონ ჯემალ ჭკუასელს ვთხოვე:
"აი, ეს არის კარიბჭე საქართველოსი. რასაც ჩვენ ვაკეთებთ, იმაზე უკეთესი ეს არის-მეთქი, - ვთქვი. ნაღდი ქართული, ნაღდი ხალხური, პირველწყაროს რომ არ შორდება. ჩვენ ხალხური სცენაზე აგვაქვს და საერთაშორისოს ვხდით, მაგრამ ეს უფრო ქართულია. არა, ჩვენიც ქართულია, მხოლოდ იმ განსხვავებით, რომ ეს არის დედა, ის კი გაზრდილი და სადღაც გავარდნილი შვილი. მე ძალიან მადლობელი ვარ გიგისი და ამ ბიჭებისა. ედიშერთან ახლო ურთიერთობა მქონდა. ეს მისი იდეაა, მისი შესრულებაა, მისი სტილია, მისი მანერაა. რაც დაიწყო ედიშერმა, ნაღდია და იმიტომ მომწონს. დიდი მადლობა ამისთვის. აღფრთოვანებული ვარ!"
ასეთი განწყობით დატოვა მაყურებელმა იმ საღამოს რუსთაველის თეატრი.
ღმერთმა ხელი მოუმართოს გიორგის და ყველა ჭეშმარიტად ქართულ საქმეს შეჭიდებულ ადამიანს!
მოამზადა
მარი აშუღაშვილმა
მარი აშუღაშვილმა
