1768 წელს მიიცვალა ქრისტესთვის სალოსი მონაზონი ფოტი. ფოტი გახლდათ სავსებით უპოვარი, უსახლკარო უზარმაზარ ჭადარზე ცხოვრობდა.
ის ხშირად უგუნურად იქცეოდა: ხან ვითომ მრისხანებდა, ხანაც თმა-წვერს იპარსავდა და ყვავილებისა და ბალახებისაგან მოწნულ გვირგვინს იდგამდა თავზე. მას თან ხის მახვილი და ხვეწი ჰქონდა.
თუმცა მამა ფოტი სრულიად გონივრულად საუბრობდა და დაფარულმცოდნელი გახლდათ. კოვზებს თლიდა და საკმაოდ იაფად ყიდდა. თუ უფრო მეტ ფულს აძლევდნენ, არ იღებდა. ხშირად მოწყალებას ითხოვდა და თავს ამით ირჩენდა.
იმავე დროს ფოტი განუწყვეტლივ ლოცულობდა და "გიხაროდენს" იმეორებდა. ერთხელ ჰკითხეს, ღვთისმშობელი თუ გინახავსო. ბევრჯერო... მე ვნახე ივერიის ღვთისმშობელიო, - ამბობდა, თუმცა ფოტი ერთხელაც არ ყოფილა ივერიის მონასტერში.
- მთავარი
- ჩვენ შესახებ
- ეკლესია
- ქრისტიანული ცხოვრება
- რწმენა
- წმინდანები
- სხვადასხვა
- ახალი ამბები
- დიასახლისის გვერდი
- სწავლებანი
- ერისკაცობიდან მღვდლობამდე
- ქრისტიანული საიდუმლო
- ქრისტიანული სიმბოლიკა
- ცოდვა
- ისტორია
- ანგელოზები
- ამბიონი
- კითხვა-პასუხი
- ეს უნდა ვიცოდეთ
- ცრუ მოძღვრებები
- სხვა რელიგიები
- სხვადასხვა
- მკითხველის გვერდი
- ეპისტოლენი, ქადაგებები
- ნამდვილი ამბები
- სასწაულები
- წაუკითხეთ პატარებს
- ჩემი სოფელი
- ქართული გვარები
- ქართული ანბანი
- რელიგიურ-ფილოსოფიური ლექსიკონი
- წმინდა წერილი
- წიგნები
- ლოცვანი
