კინოთში (შორაპნის მაზრა) ერთ საბატონო გლეხს, ოსაძეს, ბიცოლა დაესვა ხასად. ვერავითარი გავლენა ვერ იქონია მეძავებზე სოფლის მღვდელმა. მოახსენეს ეს ამბავი წმინდა მღვდელმთავარ გაბრიელს (ქიქოძე) და ფრიად შეწუხდა. წამოვიდა ამ სოფელში, შეჰყარა პოლიცია, სამღვდელოება, მრევლი ორი-სამი ეკლესიისა, წამოაყენა ქალი და კაცი წინ და დაუპირისპირა ხალხს. მთელი თავისი ოქროპირობა დახარჯა მათ სამხილებლად და ვერ გატეხა ცოდვილნი! მღვდელმთავარი ცეცხლს აფრქვევდა თვალებიდან, სული აუშფოთდა ამ უტიფრობით, გულქვაობით და ბოლოს ესღა გააკეთა: მოიყვანა ამდენი ხალხი და დაავალა, მეძავებისთვის მიეფურთხებინა, რაც შეასრულეს კიდეც.