მეფე ზენონმა, გლახაკთა მიმართ ფრიად მოწყალე და გულუხვმა კაცმა, ერთ ქვრივს ასული წაართვა და მხევლად დაიყენა. საბრალო ქვრივმა ტაძარს მიაშურა და გულმხურვალედ შეევედრა ყოვლადწმინდა ღვთისმშობელს: "ჰოი, დედოფალო ყოველთა დაბადებულთაო, შური იძიე და სამაგიერო მიუზღე მეფე ზენონს!" ქალი დაუცხრომლად და ცხარე ცრემლით შესტიროდა ყოვლადწმინდა ქალწულს. ერთხელაც, ლოცვის ჟამს, დედა ღვთისა გამოეცხადა და უთხრა: "გჯეროდეს ჩემი, დედაკაცო, მრავალგზის ვინებე შურისგება შენთა ცრემლთა წილ, მაგრამ მისი ხელები მაკავებენ - ვითარცა წყარო, მოედინება მათგან მოწყალება, მოწყალე კაცისთვის კი ძვირის ქმნა არავის ძალუძს".