ეს ღირსსაკვირველი მამები IV საუკუნეში, ეგვიპტეში, ნილოსის ნაპირას, ქალაქ ოქსირინქში ცხოვრობდნენ.

წმინდა წერილთან ზიარებამ მათ გულში ღვთისთვის ცხოვრების და ამქვეყნიდან განრიდების საღვთო სურვილი გააცოცხლა. ოთხივე თებაიდის უდაბნოს სიღრმეში დამკვიდრდა.

მოღვაწეობის დასაწყისში ერთი წმინდა ხუცესი წინამძღვრობდათ, რომელიც ერთ წელიწადში მიიცვალა, მომდევნო 60 წელი კი განდეგილებმა უმკაცრეს ღვაწლსა და ვნებებთან ბრძოლაში, ლოცვასა და მარხვაში გაატარეს.

საზრდოდ მცირეოდენ, ნედლ ბოსტნეულს იხმევდნენ, საშინელი სიცხის მიუხედავად, წყალს მხოლოდ ორჯერ მოსვამდნენ ხოლმე, შაბათს და კვირადღეს კი იკრიბებოდნენ და ანგელოზის ხელით ეზიარებოდნენ უფლის სისხლსა და ხორცს.

დანარჩენ დროს კი რომელიმე მღვიმეში თუ მთის წვერზე განმარტოვდებოდნენ და უძილო ლოცვას ეძლეოდნენ.
.....................
ნახატის წყარო