იგი წარმოშობით ალექსანდრიელი იყო, დაახლოებით 363 წელს დაიბადა, განდეგილურ მოღვაწეობას კი სიჭაბუკეშივე შეუდგა. უშუალოდ მოღვაწეობის დაწყებამდე წმ. პალადი სხვა მეუდაბნოე მამათა ცხოვრებას გაეცნო. ამ მიზნით ის ჯერ ეგვიპტეში თებეს უდაბნოს ესტუმრა, შემდეგ კი ნიტრიას მიაშურა.

წმინდა პალადი მეტად დაახლოებული იყო დიდ წმინდა მამებთან: მაკარი ეგვიპტელსა და მაკარი ალექსანდრიელთან. ნიტრიის უდაბნოში ყოფნისას მასზე დიდი ზეგავლენა მოახდინა ევაგრე პონტოელმა და დაემოწაფა მას.

მოძღვრის გარდაცვალების შემდეგ წმინდა პალადიმ პალესტინას მიაშურა და საეპისკოპოსო კათედრას ჩაუდგა სათავეში. მას ინტენსიური სულიერი კავშირი ჰქონდა წმინდა იოანე ოქროპირთან. ამგვარ სიახლოვეს მოწმობს ისიც, რომ პალადიმ ამ დიდი წმინდა მამის დასაცავად დაწერა "დიალოგი იოანე ოქროპირის ცხოვრებაზე". მიიჩნევენ, რომ წერის ამგვარი ფორმა მწერალს აღებული აქვს ანტიკური ტრადიციიდან, კერძოდ, პლატონის დიალოგიდან ("ფედონი").

წმ. პალადი დაუპირისპირდა ალექსანდრიის ეპისკოპოს თეოფილეს, რომელიც წმინდა იოანე ოქროპირს ებრძოდა. ცნობილი მუხის კრების შემდეგ წმინდა იოანეს დასაცავად ის რომში გადავიდა. ამის გამო პალადიმ თავისუფლებაც დაკარგა და საეპისკოპოსო კათედრაც, თუმცა მოგვიანებით დაიბრუნა იგი. დაახლოებით 420 წელს წმინდა მამა წერს "ლავსაიკონს". იგი გარდაიცვალა 428 თუ 429 წელს.

წმ. პალადის სამწერლობო საქმიანობა უმთავრესად ორი ფაქტორით განისაზღვრა: ერთი, ეგვიპტელ მეუდაბნოეებთან მოღვაწეობით და, მეორე, წმინდა იოანე ოქროპირთან სიახლოვით. სწორედ ამ ფაქტორებმა განუკუთვნეს მას მნიშვნელოვანი ადგილი ქრისტიანული საეკლესიო ლიტერატურის ისტორიაში.

* * *
ძველი სტილით 27 ნოემბერს (10 დეკემბერს) ეკლესია აგრეთვე იხსენიებს IV საუკუნეში ინდოეთში წამებულ ჩვიდმეტ ქრისტიან მოწამეს

......

აქვე ნახეთ:

ღირსი პალადი მეუდაბნოე (VI) - 28 (10.02) იანვარი