ტერმინი სინოპტიკური, ტრადიციულად, ახალი აღთქმის პირველ სამ სახარებას გულისხმობს. მათეს, მარკოზისა და ლუკას სახარებები თავისი შინაარსითა და მათში მოთხრობილი ამბების თანმიმდევრობით მართლაც ურთიერთდაკავშირებულად აღიქმება. იოანეს სახარება კი მათგან განსხვავებულია, როგორც გადმოცემის სტილით, ისე თხრობის ფორმით და მიზანმიმართულებით. სწორედ ამიტომ პირველ სამ სახარებას მკითხველი ხედავს როგორც ერთიან - მთლიან ამბავს, ხოლო იოანეს სახარება ამ ამბებთან დაკავშირებულ, განცალკევებულ მოვლენად წარმოუდგება.