ეს ღირსი მამა 1132-1141 წლებში კიევ-პეჩორის (კიევის მღვიმევის) ლავრის იღუმენი გახლდათ და ღვთისგან იმგვარი მადლის ღირსი შეიქნა, რომ საზრდელს კვირაში ოდენ ერთხელ იხმევდა და იმასაც მცირეოდენს.

ამასთან, ყოველ სამონასტრო ვალდებულებას აღასრულებდა: - დღისით წისქვილში შრომობდა და შეშას ეზიდებოდა, ღამეებს კი - ლოცვაში განლევდა.