ეს წმინდა მოწამე დიოკლეტიანესეული (303-305 წლები) დევნისას შეიპყრეს
და რადგან კერპთათვის მსხვერპლის შეწირვა მტკიცედ იუარა, გააშიშვლეს და შოლტებით გვემეს, შემდეგ მუხის ხეებზე მიაბეს ფეხებით, გახლიჩეს, ზურგი კი გადაუსერეს.
თუმცა, ეს საზარელი წამებაც არ აკმარეს და ჯერ სხეულის ნაწილნი დააგლიჯეს, შემდეგ კი - მუცელი გამოფატრეს და ფერხნი წარკვეთეს.
თუმცა, წმინდა მარტვილმა წამებაი იგი მაცხოვნებელი შეიტკბო და უხრწნელი გვირგვინის ღირსი შეიქნა.
