წმინდა ვატა ერთ სპარსულ ქალაქ ბეით-გარმაიში, ქრისტიანთა ოჯახში იშვა.
ცამეტი წლისამ ღვთის სიყვარულით, მამისეული სახლი დაუტევა და გარკვეული ხნის შემდგომ შემონაზვნებული მკაცრ ღვაწლს მიეცა.
გამოხდა ხანი და ვატა სავანის იღუმენად აირჩიეს, რომელსაც ოცდაათი წლის მანძილზე წინამძღვრობდა.
დაახლოებით 364 წელს სპარსთა ხელმწიფემ, შაპურ მეორემ ქრისტიანთა დევნა იწყო. ნეტარმა ვატამ სავანის ძმობას იქაურობის დატევება უბრძანა, თავად კი, მოწამებრივი აღსასრულის მოსურნე, იქვე დარჩა.
ცეცხლთაყვანსმცემლებმა იგი შეიპყრეს ნიზიბიას, მმართველის ძმას, იაზდინს მიჰგვარეს, რომელმაც, დიდი მცდელობის მიუხედავად, რწმენაზე უარი ვერ ათქმევინა.
მაშინ ჯერ უმოწყალოდ გვემა ჯალათმა ღირსი მამა, შემდეგ - ხელები დააგლიჯეს, გენიტალიაზე თოკი გამოაბეს და კლდოვან ადგილებში ათრიეს.
ამგვარი საზარელი ტანჯვის შემდგომ ვატას თავი წარკვეთეს.
