ეს წმინდა მოწამენი ავადსახსენებელი იმპერატორის, დეციუსის (249-251 წლები) ზეობისას ევნენ პამფილიის ქალაქ ატალიაში.
ორივე მწყემსი იყო და წარმართთა შორის, ცხოვრების წესითაც და სიტყვითაც, ქრისტეს სჯულს ქადაგებდნენ.
მალე ვიღაცამ იქაურ მმართველს ენა მიუტანა: - პაპია, დიოდორე და კლავდიანე გალილეველთა ღმერთს ესავენო.
დაუყოვნებლივ წარუდგინეს მსაჯულს სამივე, - დაგვიდასტურეთ, ვინ ხართ და რომელ ღმერთს მსახურებთო!
- არც ტანჯვა გვაშინებს და არც - სიკვდილი, ამიტომ ვამოწმებთ, რომ ქრისტიანნი ვართ, შეჭმარიტი შემოქმედის მონანი, ვინაც ყოველი შექმნა და უკვდავი სული შთაგვბერაო!
ცოფმოგვრილმა მმართველმა ჯერ მრავალგზის ტანჯა ნეტარნი, შემდეგ კი - მათთვის მახვილით თავების წარკვეთა ბრძანა.
ქრისტიანებმა პატივით დაკრძალეს მარტვილთა ცხედრები.
ხატის წყარო
