წმინდა მოწამე მერტი რომის ლაშქრის მხედარი იყო. იგი იმპერატორ დიოკლეტიანეს დროს ქრისტეს სახელისთვის ეწამა აფრიკაში. იმპერატორი დიოკლეტიანე თვითონ აიძულებდა წმინდანს კერპებისთვის მსხვერპლი შეეწირა, მაგრამ მან პასუხად მტკიცე უარი მიიღო, რისთვისაც წმინდანი საშინლად აწამა. წმინდა მერტის არც კი დაუკვნესია. ამან გააცოფა იმპერატორი, და სატანჯველები გაამრავლა, იმდენ ხანს შოლტავდნენ, ვიდრე მთელი სხეული არ დაუწყლულდა, შემდეგ კი დილეგში ჩააგდეს, ქრისტეს მოწამე რვა დღეს იტანჯებოდა შიმშილისა და ციხის მცველთა სისასტიკისგან. ბოლოს კი ილოცა და წამოიძახა: "უფალო, ხელთა შენთა მივანდობ ჩემს სულს" და წარვიდა ქრისტესთან, რომლის გულისთვისაც ასე მხნედ იმარტვილა.
............
ხატის წყარო