ერთმა ქალბატონმა უთხრა მამა ეპიფანეს (თეოდოროპულოსი), - მამაო, როცა ჩემი ქმარი მიდის ეკლესიაში, მე აღარ მივდივარო. ბერმა უპასუხა: - მაშინ ნუ შეჭამ საჭმელს, როცა ის ჭამს და ნუ დაიძინებ, როცა მას სძინავს. შენებურად ხომ ასე გამოდის? თითოეული ეკლესიაში საკუთარი თავის გამო დადის და არა სხვის ნაცვლადო.

სულიერი შვილის შენიშვნაზე, კარგი იქნებოდა, ეკლესიაში იყვნენ ბრძენი ადამიანები, რომლებიც მას სჭირდებაო, ბერმა მამა ეპიფანემ უპასუხა:

- რა თქმა უნდა, კარგი იქნებოდა, ეკლესიაში იყვნენ ბრძენი და ნიჭიერი ადამიანები, და არა იმიტომ, რომ ისინი მას სჭირდება. ეკლესიას არავინ არაფერში სჭირდება. ჩვენ გვჭირდება ის და მის გარეშე ვერ ვცხონდებით. გასაგებია, რომ თუ გვაქვს რაიმეს ნიჭი, ის ღვთის სადიდებლად უნდა გამოვიყენოთ. მაგრამ ზომაზე მეტად არ უნდა შევაფასოთ ჩვენი წვლილი. "ჩვენ მონანი ვართ არაფრის მაქნისნი" (ლუკა 17,10).