წმინდა იოანე კიბისაღმწერელი ჰყვება ერთი მონასტრის ღვთისმოშიშ მონაზვნებზე, რომ როცა რომელიმე ძმა რაიმე ცოდვაში ჩავარდებოდა, მთელი ძმობა დაჟინებით სთხოვდა მას, ამა და ამ ცოდვისთვის სასჯელი დაგვადეო. ამიტომაც ამ დიდმა მამამ იცოდა თავისი მოწაფეების "სულიერი მუშაკობის" შესახებ და მათ მსუბუქ სასჯელს ადებდა, თუმცა დარწმუნებული იყო, რომ ისინი დამნაშავენი არ იყვნენ. იმავე მიზეზით არ გამოიკვლევდა იმას, თუ მათგან რომელმა შესცოდა ნამდვილად.