ერთხელ ღირსი მამა ილარიონ დიდი მოწაფეების თანხლებით მონასტრებს მიმოივლიდა. ერთმა კაცთმოყვარე ერისკაცმა დაღლილი მწირები თავის ვენახში მიიწვია დასასვენებლად და წყურვილის მოსაკლავად. ყველა თავისთვის კრეფდა ყურძენს, რამდენიც უნდოდა და ღმერთმა აკურთხა ეს მევენახე - იმ წელს მან სამჯერ მეტი ღვინო დაწურა, ვიდრე წინა წლებში. სხვა მევენახემ, ძუნწმა და სასტიკმა, რომელიც ხალხს თავისი ვენახის გვერდით ჩავლასაც კი უკრძალავდა, გაცილებით ნაკლები ყურძენი მოკრიფა, ვიდრე ადრე და ისიც გაფუჭებული იყო.