წმინდა მღვდელმთავრის ამქვეყნიდან გასვლა

1895 წელს გაბრიელს იმერეთის ეპარქიაში მღვდელმთავრობის 35 წელი შეუსრულდა. ქართველმა ინტელიგენციამ ამ თარიღის აღნიშვნისთვის დიდი მზადება წამოიწყო.

გაზეთებში სისტემატურად იბეჭდებოდა მასალები გაბრიელის ცხოვრებისა და მოღვაწეობის შესახებ, მაგრამ იუბილე არ შედგა მღვდელმთავრის ავადმყოფობის გამო, გადატანილმა მწუხარებამ, დაუღალავმა მოღვაწეობამ და ასაკმა თავისი გაიტანა ამქვეყნიური ცხოვრების ბოლო წელს ეპისკოპოსი გაბრიელი უფრო მეტად მლოცველი გახდა. როგორც კი საქმეებისგან მოიცლიდა, მაშინვე ლოცვად დგებოდა. ღამით ძილს წყვეტდა, დგებოდა, პირს დაიბანდა და ლოცვას იწყებდა და გათენებამდე ლოცულობდა. 23 იანვარს ავადმყოფობის გამო ისე ცუდად გახდა, რომ უკვე თითქმის ვეღარ საუბრობდა. ამქვეყნიდან გასვლის დღეს გამუდმებით იმეორებდა: "ღმერთო, მოწყალე მექმენ მე ცოდვილსა." სულის ამოსვლის დროსაც კი იმეორებდა: "მომიხსენე მე, უფალო, ოდეს მოხვიდე სუფევითა შენითა." საოცარია, რომ წმინდა მღვდელმთავარს ნათესავებისათვის შეკითხვაზე პასუხის გაცემა
უჭირდა, ამ სიტყვებს კი თავისუფლად ამბობდა.

1896 წლის 26 იანვარს, დილით, ეკლესიების ზარების სამგლოვიარო ხმამ ყველას აუწყა საყვარელი მღვდელმთავრის გარდაცვალება. ამ დღეს ძალინ ცუდი ამინდი იყო. ისეთი დიდი თოვლი მოვიდა, რომ ქალაქშიც კი შეკრული იყო გზები. მიუხედავად უამინდობისა და უგზოობისა, მაინც უამრავი ხალხი მიაწყდა მღვდელმთავრის სახლს, რომ თაყვანი ეცათ ეპისკოპოსის წმინდა სხეულისათვის. რადგან უამინდობისა და უგზოობის გამო წმინდა მღვდელმთავრის ცხედრის გელათში წასვენება და დაკრძალვა ვერ მოხერხდებოდა, ამიტომ გადაუწყვეტიათ, გაზაფხულამდე დაეცადათ, ვიდრე გზები არ გაიხსნებოდა. 3 თებერვალს, დილით, წმინდა გაბრიელ ეპისკოპოსის სახლში ალავერდის ეპისკოპოს ბესარიონის წინამძღოლობით მთელი ქალაქისა და ახლომახლო სოფლების სამღვდელოება შეიკრიბა. ეკლესიები სამგლოვიარო ზარებს რეკდნენ.

ეპისკოპოსის ცხედარი სახლიდან ქუთაისის საკათედრო ტაძარში გადაასვენეს. პროცესიას უამრავი ხალხი ესწრებოდა. დიდთოვლობის გამო ხალხს გადაადგილება უჭირდა. როგორც მელიტონ კელენჯერიძე წერს, ხალხი "უფრო შენობის სახურავებით მიდიოდა, ვიდრე ძირს, ქუჩაზე. ტაძარში წირვა აღსრულდა ალავერდელი ეპისკოპოსის ბესარიონის მიერ. წესი აუგეს წმინდა მღვდელმთავარს.

46 დღე ეთხოვებოდა ქუთაისის საკათედრო ტაძარში დასვენებულ წმინდა მღვდელმთავრის ცხედარს ხალხი.

ცხედარი ქუთაისის საკათედრო ტაძრიდან ათ მარტს, ცხრა საათზე გაასვენეს. დასაფლავებაზე უამრავმა ადამიანმა მოიყარა თავი. თითქმის ყველა ქალაქიდან ჩამოვიდნენ დეპუტაციები, თბილისის დეპუტაციას წმინდა ილია მართალი მეთაურობდა. ხალხმა ცხედარი გელათის მონასტრამდე ხელით წაასვენა.

წმინდა მღვდელმთავარ გაბრიელ ქიქოძის ტროპარ-კონდაკი

ტროპარი

სოფელსა შინა მწუხარებაჲ დაითმინე, ხოლო ქრისტესთანა მშვიდობაჲ შეიძინე, სიტყჳთა შენითა ქართველთა ერი განანათლე და უპოვარებისა საუნჯენი მას შინა განამრავლე, ღვაწლით შემოსილო წმინდაო მღუდელმთავარო გაბრიელ, ევედრე ქრისტესა ღმერთსა შეწყალებად სულთა ჩუენთათვის.

კონდაკი

მოციქულთა თანამოსაყდრე და მღუდელმთავართა შუენიერება იქმენ, გაბრიელ, გაბრწყინდი ვითარცა მზე, და განანათლებ ყოველთა და განსდევნი უღმრთოებისა ღამესა უკუნსა. ამისთვის პატივს გცემთ შენ, ვითარცა საღმრთოსა ჭეშმარიტსა მღუდელსა, მესაიდუმლესა ქრისტესსა.

...................................................

წმინდა გაბრიელთან (ქიქოძე) დაკავშირებით ასევე შეგიძლიათ წაიკითხოთ სხვა სტატიები - გადადით შემდეგ გვერდზე